شمیم یاس

“قاسم سلیمانی” در 20 اسفند سال 1335 در روستای کوهستانی و دورافتاده رابُر در “استان کرمان” به دنیا آمد. وی در 12 سالگی، پس از پایان تحصیـلات دوره ابتدایی، زادگاه خود را ترک کرد و مشغول به کار بنایی در کرمان شد.

چندی بعد به عنوان پیمانکار در سازمان آب مشغول به کار شد و در همان سال‌ها نیز فعالیت‌های انقلابی خود را آغاز کرد. وی پس از پیروزی انقلاب، به عضویت مجموعه «سپاه افتخاری» که به وسیله پدر “شهید قاضی” تاسیس شده بود، درآمد. با شروع جنگ تحمیلی، راهی جبهه شد و کمی بعد، فرمانده بسیجی‌ های هم‌ ولایتی‌ اش شد و سپس لشکری از همین بسیجی‌ها تشکیل داد و به “لشکر ۴۱ ثارالله” شهرت یافت.

وی در طول دوران دفاع مقدس، با لشکر تحت‌ امر خود در عملیات‌های زیادی از جمله والفجر 8 ، کربلای 4 ، کربلای 5  و تک شلمچه حضور موثر داشت. با پایان جنگ، لشکر 41 ثارالله به فرماندهی سردار سلیمانی به کرمان بازگشت و درگیر جنگ با اشراری شد که از مرزهای شرقی کشور هدایت می‌شدند.

وی در سال 1376، از سوی حضرت آیت‌ الله خامنه‌ ای فرماندهی کل قوا به تهران فراخوانده و مسئولیت سپاه قدس به او سپرده شد. در ۴ بهمن ۱۳۸۹ درجهٔ سرلشکری دریافت کرد. مقام معظم رهبری در تقدیر از عملکرد قاسم سلیمانی از او به عنوان «شهید زنده» نام بردند.
حاج قاسم سلیمانی نقش مهمی در دادن قدرت نظامی به حزب‌ الله لبنان، عقب‌ راندن اسرائیل از جنوب لبنان، جنگ افغانستان، شکل‌ دهی به فضای سیاسی عراق پس از سرنگونی رژیم صدام، تغییر روند جنگ داخلی سوریه و مقابله با داعش در عراق داشته است. وی تا پیش از حضور علنی در جنگ علیه داعش در عراق، از حضور در انظار عمومی پرهیز می‌کرد؛ ولی حکومت ایران با معرفی و شناساندن وی از زمان حضورش در عراق در نبرد علیه داعش و انتشار تصاویر متعددش با مدافعان عراقی، جهان را شوکه کرد.